پشت ميز نشيني مبينا
سلام دوستان
اونقدر بزرگ شدم كه مي تونم پشت ميز ناهار خوري بشينم و همراه خانواده غذا بخورم ، اون اول اولا بابا و مامان كمي مي ترسيدن و صندلي رو اونقدر به ميز فشار ميدادن كه زياد نمي تونستم وول بخورم ولي بعدها كه هم تجربه من بيشتر شد و هم بهم اعتماد بيشتري پيدا كردن راحت تر ميشينم پشت ميز و گاهاي هم روي صندلي مي ايستم و با شلوغي هاي خاص خودم غذا مي خورم .
تازه از همه بيشتر سيب زميني سرخ كرده كه كمي هم نرم باشه خوراكمه ديگه كه نگو و نپرس
مطالبی دیگر از این نی نی وبلاگی